امین زندگانی امسال حضور پررنگی در تلویزیون داشت. در سریال خانه امن در نقش یک مامور امنیتی ظاهر شد. سپس به شبکه پنج رفت و برنامه گفتگومحور قرنطینه را اجرا کرد. تا چند روز دیگر هم بر صندلی برنامه چهارده اینچ می‌نشیند و پرونده سریال‌های قدیمی را ورق می‌زند. این بازیگر در سریال مختارنامه نقش مسلم بن عقیل را بازی کرد و در فیلم ملک سلیمان هم در نقش سلیمان، پیامبر قوم بنی اسرائیل ظاهر شد. همچنین بازی در سریال‌های پرستاران، همه چیز آنجاست، شاهگوش و وکلای جوان در کارنامه او ثبت شده است.

با امین زندگانی به بهانه تجربه جدیدش در حوزه اجرا همصحبت شدیم. او در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اجرا را سخت‌تر از بازیگری دانست و تاکید کرد که مجری باید صمیمیت و نزاکت را همزمان داشته باشد.

اجرای تلویزیونی برای شما سخت‌تر است یا بازیگری؟

اجرا مقوله سخت‌تری است. در بازیگری داستان و دکوپاژ به فرد کمک می کند که جذاب باشد و دیده شود. اما در بازیگری خود مجری باید ارتباط ایجاد کند و جذاب باشد. چند سالی اجراهایی مد شده که صمیمیت را با بی ادبی اشتباه گرفته بودند. تلویزیون ما دنبال صمیمیت با نزاکت است. بعضی وقت ها هم مجری ها این قدر بانزاکت می‌شدند که صمیمیت از بین می رفت. رعایت این قضیه مقداری سخت است. مجری باید به مهمانش فرصت صحبت کردن بدهد و بداند کجای گفتگو وارد شود. اجرا نیاز به حضور ذهن و درک موقعیت دارد. در اجرا درک موقعیت نسبت به بازیگری سخت تر است. اجرا یک کار شخصی و انفرادی است و گروهی نیست. از اتاق فرمان چیزی به مجری منتقل می شود و او باید جوری وانمود کند که بیننده متوجه نشود.

پیش از برنامه قرنطینه سابقه اجرا داشتید؟

به صورت جسته و گریخته در چند برنامه تلویزیونی مجری بوده ام. سال ۱۳۸۰ با جواد رضویان یکی از طولانی ترین برنامه های زنده تلویزیون را از شبکه یک اجرا کردیم. این برنامه از ساعت ۱۱ و نیم شب شروع می‌شد و حدود پنج ساعت ادامه داشت. یک برنامه ترکیبی با نام کاغذکاهی بود که به نقد سریال‌های تلویزیون می‌پرداخت. رکورد طولانی ترین فکس را هم در آن برنامه کسب کردیم. آن زمان پیامک و فضای مجازی در ایران نبود. ما حدود سه و نیم کیلومتر فکس دریافت کردیم. مسابقه نه بر یک را اجرا می کردم که من مجری بخش آقایان بودم و خانم پاوه نژاد مجری بخش خانم‌ها بودند. اجراهای من بین سال های ۸۰ تا ۸۳ اتفاق افتاد.

سال پُرکاری را پشت سر گذاشتید. کرونا تاثیر منفی بر روی فعالیت‌های شما نگذاشت؟

از لحاظ تعداد برنامه ها و سریال ها پرکار بودم. ولی از لحاظ زمانی نه. چون قرنطینه و ۱۴ اینچ خیلی زمانبر نبودند. من از موج اول کرونا مشغول بازی در سریال خانه امن بودم. اواخر شهریور هم بازی من تمام شد. اوایلی که دستور آمد همه پروژه های سینمایی و تلویزیونی باید تعطیل شوند ما هم تعطیل شدیم. اما به محض این که ممنوعیت ها برداشته شد ما هم کار را شروع کردیم.

صحبت‌هایی مطرح شد درباره این که هنرمندان باید برای دریافت واکسن در اولویت قرار بگیرند. نظر شما در این رابطه چیست؟

این بحث یک بازخورد منفی در جامعه ایجاد کرده است. مردم باید محتوای داخلی را تماشا کنند. هنرمندان ارتش فرهنگی کشور هستند و نباید میدان را خالی کنند. الان که شرایط حاد شده باید کار کنیم. هنرمندانی که داخل پروژه ها هستند باید واکسینه شوند. چون یک گروه چهل نفره مشغول کار هستند و اگر یک نفر کرونا بگیرد ویروس را منتشر می کند. هنرمندان ناچار هستند محتوای فرهنگی تولید کنند. این که آنها با اولویت واکسن دریافت کنند تصمیم غلطی نیست. البته هنرمندانی که مشغول به کار نیستند، هر وقت وارد پروژه‌ای شدند باید واکسن دریافت کنند. هنرمندان تافته جدا بافته نیستند. اما الان در خط مقدم تولید کار فرهنگی هستند. عزیزانی که مشغول کار هستند بد نیست واکسن دریافت کنند.

همکاری شما با برنامه قرنطینه چگونه شکل گرفت؟

حدود چهار ماه پیش دیدار دوستانه‌ای اتفاق افتاد و این برنامه پیشنهاد شد. همه چیز دوستانه جلو رفت و من یک‌باره دیدم جلوی دوستان قرنطینه هستم. فصل اول را با علی مسعودی کار کرده بودند. او چون خودش سریال داشت نتوانست ادامه بدهد. علی جان خودش من را پیشنهاد داد. من وقتی آشنا شدم دیدم رویکرد برنامه قرار است مهمان محور باشد و یک گفتگوی صمیمی و بی‌شیله و پیله شکل بگیرد. قرار شد با هر مهمان درباره این که دوران قرنطینه را چگونه می‌گذراند حرف بزنیم.

چرا نصف دکور برنامه زرد رنگ و نصف دیگرش آبی است؟

خواستند تنوع بصری ایجاد کنند. مهمان و مجری هر کدام در یک قرنطینه رنگی هستند. احتمالا خواستند بگویند در این شرایط قرنطینه هم زندگی ادامه دارد.

موضوع هفته گذشته حریم خصوصی بود. در برنامه‌های بعدی به چه موضوعاتی می‌پردازید؟

احتمالا این هفته نیما کرمی مهمان برنامه ما می شود و درباره سپاسگزاری صحبت می کنیم. البته برخی از مهمان‌هایی که دعوت می‌کنیم به خاطر شرایط کرونا نگران هستند و معذرت خواهی می کنند و نمی‌آیند.

در یکی از برنامه‌ها اشاره کردید که آدم خجالتی هستید. این خجالتی بودن با بازیگری و اجرا در تناقض نیست؟

کلا خجالتی بودن با شغل من در تناقض است. من هنوز هم در جایی که آدم ها غریبه باشند و ربطی به کار من نداشته باشند خجالتی هستم. اما سر کار شوخ و شنگ هستم و سربسر بقیه می گذارم. در پشت صحنه سینما و تلویزیون به جای این که مانع کار شوم شتاب دهنده هستم. چون می دانم بر سر راه تولید هر کاری چقدر معضل و مشکل وجود دارد. اما در زندگی شخصی و خصوصی خجالتی هستم.

من رستوران هم که می روم راحت نیستم. خیلی معذب هستم. چیزهایی را رعایت می کنم که مربوط به نسل ماست. الان شاید شوخی باشد اگر درباره اش بخواهیم حرف بزنیم. خجالتی بودن دوران جوانی و نوجوانی ام هنوز همراه من است.

از برنامه چهارده اینچ که شما اجرایش را به عهده دارید چه خبر؟

از این جمعه از شبکه آی فیلم پخش می شود. با بازیگران جوان و پیشکسوت سریال های قدیمی که از آی فیلم پخش شده، خاطره بازی می کنیم. وقتی این برنامه را اجرا می کردم به همه خوش گذشت.

امسال در کنار بازیگری و اجرا با یک چالش اینستاگرامی درباره کرونا هم مشهور شدید. چالش جدیدی در پیش ندارید؟

نه. همان یک‌بار برایم بس بود. شاید من آن موقع بیش از هر چیزی می خواستم به کادر درمان روحیه بدهم. به این نکته فکر نکرده بودم که مخاطب یک سابقه ذهنی از من دارد. می خواستم فضای شادی ایجاد کنم. مخاطبان ما از هر نوع تفکری قابل احترام هستند. خیلی از آدم ها در بحران خیلی احتیاط ها را فراموش کرده اند. شاید برای من هم در یک لحظه این اتفاق افتاده است. نیت من نه جذب فالوئر (دنبال کننده) و نه شلوغ کاری بود. چون اهل این چیزها نیستم.

برنامه قرنطینه تا چه زمانی پخش می‌شود؟

قرنطینه تا آخرین پنجشنبه امسال از شبکه پنج سیما ادامه دارد.