مجموعه مستند «زنده باش» با موضوع زحمات و خدمات کادر درمان در ۱۸ ماه کرونایی اخیر با روایت محمد دلاوری از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود.

“زنده باش” در ۱۵ قسمت ۲۵ دقیقه‌ای تولید شده و زحمات پرستاران و پزشکان را در ماه‌های شیوع کرونا در استان‌ها و اقلیم مختلف ایران روایت می‌کند. محمد دلاوری در این مجوعه با پزشکان، پرستاران و بهیارانی گفت‌وگو می‌کند که تا به حال بارها کرونا گرفته‌اند و دست از کار نکشیده‌اند. هم‌چنین سراغ مردمی رفته است که زندگی‌شان تحت تأثیر همه‌گیری کرونا تغییرات زیادی کرده است.

محمد دلاوری، مجری و خبرنگار باسابقه صدا و سیما و روایتگر مجموعه «زنده باش» در گفت‌وگو با  تسنیم، درباره تولید این مجموعه مستند توضیح داد.

وی درباره روایت داستان زندگی آدم‌ها و کرونا در این مجموعه گفت: «زنده باش» ترکیبی از همه آن چیزی است که در ذهن من است؛ هم مطالبه‌گری دارد، هم انتقاد دارد، هم روایت زندگی است، هم داستان آدم‌هاست و هم به نقش کادر درمان اشاره می‌کند. در حقیقت، حال و هوای آن فقط انتقاد و مطالبه‌گری نیست بلکه داستان زندگی آدم‌هایی است که زندگی‌شان تحت تأثیر کرونا از دست رفته یا افرادی است که نجات پیدا کردند، کسانی که کارشان را از دست دادند و یا کسانی که کسب و کار جدیدی ایجاد کردند. به عبارت دیگر همه تغییراتی است که در زندگی ما به وجود آمد.

دلاوری با اشاره به اهمیت وقایع‌نگاری از دوران ۱۸ ماهه همه‌گیری کرونا گفت: به نظرم در یک دوره تاریخی هستیم و این دوره باید وقایع‌نگاری شود. «زنده باش» وقایع‌نگاری این دوره است. من معتقدم هر اتفاقی که رخ می‌دهد، اعم از بیماری‌های همه‌گیر، جنگ، بحران اقتصادی و … در لایه‌های مختلف زندگی ما تأثیر می‌گذارد. باید از احوال همدیگر مطلع باشیم و بدانیم که در اطراف ما چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. اسم این کار یعنی «زنده باش» از همین رویکرد گرفته شده است. یعنی اگر روزهای سخت آمده است، حواسمان باشد که این روزها هم می‌گذرد و البته یادمان هم نرود که چه گذشت. اینها باید برای نسل‌های آینده بماند تا بداند چه اتفاقاتی را تجربه کردیم.

راوی مستند «زنده باش» با مطرح کردن انتقاداتی نسبت به مستندهای کرونایی ساخته شده گفت: اول اینکه در ابتدای همه‌گیری مستندهای زیادی با موضوع کرونا ساخته شد اما اکنون این سوژه به دست فراموشی سپرده شده است. عموماً اول هر کاری گرم هستیم و به تدریج آن سوژه را فراموش می‌کنیم. یکی از علت‌هایی که با فاصله سراغ این موضوع رفتیم، همین بود. احساس کردیم حالا که این سوژه فراموش شده است، سراغش برویم بهتر است چرا که داستان‌هایی را تعریف می‌کنیم که کمتر توسط قبلی‌ها بیان شده است.

وی اضافه کرد: علاوه بر این، عمده مستندهای تولید شده درباره کادر درمان است، این موضوع در حالی است که این سوژه ابعاد دیگری دارد. در ابتدای ساخت این مجموعه نیز ذهنیت دوستان این بود که فقط به کادر درمان بپردازیم اما من این ذهنیت را تغییر دادم و گفتم که کرونا فقط در نسبت با کادر درمان تعریف نمی‌شود. بلکه باید سراغ همه افرادی رفت که به نوعی زندگی‌شان در این ایام دچار تغییر شده است. برهمین اساس، سراغ همه مشاغل اعم از کاسب، ماهیگر، خانه‌دار و .. رفتیم.

دلاوری با اشاره به ادامه‌دار بودن ضبط این مجموعه مستند گفت: تولید «زنده باش» هنوز تمام نشده است. به استان‌های مشهد، اهواز، زاهدان، اصفهان، ساری و … رفتیم و قرار است به شهرهای دیگر از جمله هرمزگان، تبریز و … برویم. به صورت کلی معتقدم که مداوم باید در سفر باشیم، نه به خاطر کرونا بلکه به خاطر همه موضوعات. اکنون درخواست‌های زیادی از مردم دارم که به من می‌گویند “چرا به فلان روستا نمی‌آیی، چرا فلان موضوع را پیگیری نمی‌کنید و …” موضوعات مختلفی در استان‌ها وجود دارد که من را علاقه‌مند می‌کند که در تهران نمانم. باور دارم اگر در تهران بمانم، بسیاری از این معضلات را درک نمی‌کنم، کسی که در استدیو محصور باشد، چراغ ذهنش پس از مدتی خاموش می‌شود. امیدوارم که این مستند ادامه‌دار باشد و هر هفته به روایت‌ها و داستان‌های مختلف بپردازم.