امروز : دوشنبه, ۱۷ آذر , ۱۴۰۴ - 18 جماد ثاني 1447
- نمایش رادیویی «سرداران سرحد» از رادیو نمایش پخش میشود
- تهیهكننده «صباخوانی غزلهای حافظ» رادیوصبا از جزییات این پویش می گوید
- برای بیستمین سال درگذشت منوچهر نوذری
- «صد یکشنبه» با گویندگی ۲۹ نفر دوبله شد
- بازگشت رادیو قرآن به هویت اصلی با تمركز كامل بر تلاوت
- در «فراسو» رادیو سلامت، پیشگیری مقدم بر درمان است
- انتصاب سرپرست گروه «جامعه و کتاب» رادیو فرهنگ
- گفتگو با آزاده شاهرخمهر تهیه کننده رادیو صبا
- پخش تلاوتهای شیخ «محمد الحسن النادی» از رادیو قرآن
- «شبهای درنگ» در رادیو فرهنگ؛ گام تازه برای تنوعبخشی محتوایی در شبکه زندگی
برای بیستمین سال درگذشت منوچهر نوذری
بیستمین سالگرد درگذشت منوچهر نوذری، هنرمند محبوب رادیو و تلویزیون، در حالی فرا میرسد که صدای خندههایش در قالب شخصیتهای ماندگاری چون «آقای ملون» و «آقای دستودلباز» هنوز در خاطر نسلهادر ذهنها مانده. دوستدارانش او را «تافتهای جدا بافته» میدانند که در عرصههای گوناگون هنری بیبدیل بود.
به گزارش ایسنا، امسال بیستمین سالگرد درگذشت منوچهر نوذری، هنرمند پیشکسوت و محبوب رادیو و تلویزیون است. هنرمندی که بهویژه با خلق شخصیتهای طنز بهیادماندنی مانند «آقای ملون» و «آقای دستودلباز» در برنامه رادیویی «صبح جمعه با شما»، جمعههای صبح بسیاری از ایرانیان را شاد و ماندگار کرد.
دوستداران زندهیاد منوچهر نوذری او را «تافتهای جدا بافته» توصیف کردهاند چرا که معتقدند در بداهه و تداعی معانی، بسیار عالی بود. در دوبله بینظیر بود، در رادیو بینظیر بود، در تلویزیون و سینما بینظیر بود.او جایگزین نداشت.
«آقای خنده ایران» فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۳۲ آغاز کرد و از نخستین دوبلورهای ایران محسوب میشود. صدای او به جای شخصیتهایی چون گلن فورد، جک لمون و راج کاپور برای علاقهمندان سینما آشناست. وی در تلویزیون نیز با اجرای برنامه پربیننده «مسابقه هفته» در دهه ۷۰ به چهرهای بسیار محبوب تبدیل شد و بعدها مجری برنامههایی مانند «صندلی داغ» نیز بود.
این هنرمند پرکار در سینما نیز حضوری فعال داشت و بازی در آثاری مانند «جدی نگیرید»، «باجناقها»، «کوچه اقاقیا» و «چند میگیری گریه کنی» را در کارنامه خود ثبت کرد.
منوچهر نوذری سرانجام در شانزدهم آذر ماه ۱۳۸۴ پس از دورهای بیماری، در ۶۹ سالگی درگذشت. با گذشت دو دهه از فقدان او، نه تنها خاطره صدای گرم و خندهآورش کمرنگ نشده، که بسیاری بر این باورند همچون منوچهر آذری از همکاران این هنرمند که میپرسد: چرا یک تندیس از او درست نکردند؟ چرا یک خیابان به نامش نکردند؟ یاد و نام این شایسته تقدیر و پاسداشتی فراتر از این است.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
