حسین رضاعباسی، گوینده باسابقه شبکه رادیویی جوان، پدر بودن را تجربه‌ای مؤثر در تغییر نگاه فردی و حرفه‌ای خود دانست و گفت: این تجربه، مسئولیت‌پذیری او را در زندگی و برنامه‌سازی رادیویی افزایش داده است.

به گزارش هنرصدا، گوینده باسابقه شبکه رادیویی جوان، پدر دو فرزند است؛ دختری ۳۰ ساله با تحصیلات عالی در رشته‌های ژنتیک، شیمی و بیوشیمی که در حوزه آموزش زبان فعالیت دارد و پسری ۲۸ ساله که مهندسی برق خوانده و در حوزه فنی و مخابراتی مشغول به کار است.
وی با اشاره به تأثیر پدر بودن بر نگرش شخصی و کاری خود گفت:پدر بودن قطعاً در نگاه من تأثیر داشته است. همواره تلاش کرده‌ام تجربیاتم را، چه از زاویه پدر بودن و چه از منظر زندگی کاری، به شنوندگان منتقل کنم.

رضاعباسی افزود که این انتقال تجربه تنها محدود به آنتن رادیو نبوده و همکاران و فرزندانش را نیز دربرگرفته است.
وی گفت:بخش زیادی از زمانم را با همکارانم می‌گذرانم و سعی کرده‌ام تجربیاتم را با آن‌ها در میان بگذارم. درباره فرزندانم نیز تلاش کرده‌ام آنچه آموخته‌ام را منتقل کنم، هرچند قضاوت میزان موفقیتم بر عهده خود آن‌هاست.
این گوینده رادیو با اشاره به شرایط اقتصادی و معیشتی جامعه، ایفای نقش پدرانه در روزگار امروز را دشوار توصیف کرد و افزود:بسیاری از پدران امروز، بخش عمده‌ای از وقت خود را صرف مسائل معیشتی می‌کنند. داشتن یک شغل ثابت و انجام چند کار هم‌زمان، ناخواسته بر نقش پدرانه تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود برخی بایسته‌ها و نبایسته‌های تربیتی دچار آسیب شود.

وی نقش همسرش را در تربیت فرزندان تعیین‌کننده دانست و تصریح کرد:بار اصلی تربیت فرزندان، چه از نظر عاطفی و روحی و چه از نظر مدیریت خانه، عملاً بر دوش همسرم بوده است. حتی بخشی از مسئولیت‌هایی که بر عهده من بوده نیز توسط ایشان انجام شده و همچنان ادامه دارد.
رضاعباسی که سابقه معلمی نیز دارد، گفت تجربه پدر بودن در شیوه ارتباط او با مخاطبان رادیو نمود داشته است.
وی افزود:چه در دوران تدریس و چه در فعالیت رادیویی، همواره تلاش کرده‌ام با نگاه پدرانه با کودکان، نوجوانان و جوانان صحبت کنم؛ نه از موضع بالا، بلکه با تکیه بر مثال و تجربه. میزان موفقیت این رویکرد را باید از بازخورد شنوندگان سنجید.

این گوینده شبکه رادیویی جوان در پایان، روز پدر را فراتر از یک مناسبت تقویمی دانست و گفت:
هر پدر و مادری در مواجهه با آسیب یا خلل در زندگی، به دنبال ریشه مشکل و راه اصلاح آن است. امیدوارم هیچ پدری در برابر خانواده خود، نه از نظر عاطفی و نه از نظر معیشتی، احساس شرمندگی نکند.