امروز : شنبه, ۲۹ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 11 ذو القعدة 1445
- پویش «صحن قدس» روی موج رادیو سلامت
- تهیهکننده «فوتبال ۱۲۰»: حافظ کاظم زاده برای اجرای برنامه خطر کرد
- بهرهوری و بهینهسازی مصرف در «دستور كار» رادیو ایران
- معاون صدا: شبكه معارف، قهرمان مستند رادیویی
- کفن کردن مجری صدا و سیما وسط برنامه تلویزیون (فیلم)
- «سفر برق: داستان انرژی» با گویندگی ۱۵ نفر دوبله شد
- پخش دو ویژه برنامه به مناسبت ولادت حضرت امام رضا (ع) از رادیو نمایش
- ویژه برنامه های رادیو برای روز ملی جمعیت
- ویژه برنامه «صبامک» رادیو صبا در شب میلاد امام رضا (ع)
- از کارون تا هورالعظیم همسفر با رادیو ایران
نمایش رادیویی قدرت تخیل و تجسم شنونده را بالا میبرد
یک کارگردان با بیان اینکه نمایش رادیویی قدرت تخیل و تجسم شنونده را بالا میبرد گفت: ابزار ارتباط نمایش رادیویی و تئاتر متفاوت است زیرا مخاطب در نمایش تصویری با حرکت تقابل دارد اما در نمایش رادیویی با بیان و واژه روبهرو میشود.
مرتضی سخاوت، در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به تفاوت نمایش رادیویی و تئاتر توضیح داد: نمایش رادیویی به تعداد تمام شنوندگان خود میتواند آدمهای نمایش را به اشکال مختلف در ذهن مخاطب خود تصویرسازی کند تا جایی که شنونده فضای اجرا را متفاوت ببیند و چالشی در ذهن او ایجاد شود ولی در نمایش تصویری تماشاگر فقط ظاهر بازیگران را میبیند.
وی اضافه کرد: در نمایش تصویری تماشاگر، بازیگران را با یک شکل، لباس و ظاهر واحد و مشخص شده میبیند در حالی که در نمایش رادیویی هر مخاطب میتواند شخصیت متفاوتی در ذهن خود بیافریند.
او در عین حال یادآور شد: البته نمایش تصویری به دلیل اینکه اجرای زنده است و تمام حواس پنجگانه تماشاگر را با صحنه درگیر میکند میتواند ارتباط خاصی با تماشاگر برقرار کنند و تاثیر بیشتر و بهتری نیز بگیرد.
سخاوت با بیان اینکه حرکت یکی از پایهها و ارکان مهم هنرهای نمایشی است که همواره باید لحاظ شود گفت: این اتفاق کمتر در نمایش رادیویی رخ میدهد و کار را برای بازیگر این نوع نمایش سختتر میکند.
این کارگردان تئاتر خاطرنشان کرد: سختی کار در نمایشهای رادیویی به این دلیل است که باید به گونهای کار شود که حرکتهای صورت گرفته را مخاطب با شنیدن بتواند درک و دریافت کند.
مرتضی سخاوت کارشناس ارشد ادبیات و زبان فارسی، نمایشنامهنویس، کارگردان و مدرس تئاتر زاده دزفول است. از نمایشهای او به «هذیان» (راهیافته به سیوششمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر) و از کتابهایش به «من هنوز یک پرندهام» میتوان اشاره کرد.
او با اشاره به اینکه نمایش با هر سبک و سیاق و با هر شکل و شمایلی تاثیر خود را بر ذهن مخاطب میگذارد بیان کرد: تئاتر صحنهای بر نمایش رادیویی و متقابلا نمایش رادیویی بر تئاتر صحنهای تاثیر میگذارد و مشوق مردم هستند برای اینکه با الفبای تئاتر به صورتی کلی آشنا شوند و با برقراری ارتباط به سمت دیدن هنرهای نمایشی بروند چنانکه به معنای واقعی به تئاتر جان بدهند.
سخاوت با تصریح این مطلب که در برخی نقاط کشور نوعی نمایش مضحکه و گاه آلوده به موقعیتهای نامناسب (مبتذل) به عنوان تئاتر روی صحنه میرود و راه را بر تئاتر واقعی بسته است افزود: این نوع نمایشها ذایقه مخاطب هنرهای نمایشی را نیز تغییر دادهاند و مسؤولان ذیربط نیز البته نادانسته حمایت میکنند زیرا بیشتر متولیان تعریف صحیحی از تئاتر واقعی ندارند.
این کارگردان تئاتر اضافه کرد: در حقیقت این گونه نمایشها جنبه سرگرمکنندگی دارند و فقط محض خنداندن تماشاگر به هر نحوی ولو نادرست به صحنه نمایش میروند. رواج این گونه نمایشها در بیشتر نقاط کشور یا حداقل میتوان گفت در خوزستانی که محل زندگی بنده است مشاهده میشود.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.