برنامه «زادگاه» رادیو فرهنگ شنبه ۱۹ شهریور با سفر به استان کرمانشاه به زادگاه مجتبی میرزاده نوازنده ویولن و آهنگساز سر می زند.

به گزارش هنرصدا به نقل از روابط عمومی رسانه ملی، برنامه «زادگاه» به بهانه معرفی مفاخر فرهنگی کشورمان در سفری رادیویی شنوندگان را با شهرها و ‌روستاهای کشور آشنا می‌کند.

در برنامه امروز «زادگاه» شنوندگان  رادیو فرهنگ در سفر به استان کرمانشاه که زادگاه  مجتبی میرزاده نوازنده ویولن و آهنگساز است با  گوشه ای از  زندگی این استاد موسیقی آشنا می‌شوند.

«مجتبی میرزاده»، نامی آشنا در عرصه موسیقی و نابغه  ایی در آهنگسازی بود، که ویلن، کمانچه، سه‌تار را استادانه می نواخت و معتقد بود؛ «نوازندگی در کمانچه، نباید متأثر از نوازندگی از ساز ویولن باشد؛ چرا که روح این دو ساز، از هم جداست».
از تکنوازی ویلن در موسیقی کردی و فارسی گرفته تا نوازندگی به همراه گروه در ضبط‌های استودیویی، از موسیقی محلی گرفته تا موسیقی کلاسیک غربی و پاپ، جاز و بلوز، از موسیقی سنتی تا ترانه‌های کوچه‌بازاری و سرودهای انقلابی و موسیقی فیلم، همه و همه را با استادی هر چه تمام تر می نواخت به نوحی که به غیر از خود او کسی را یارای آن نبود.
این استاد برجسته در ٢٧ اسفند ماه سال ۱۳۲۴ در کرمانشاه به دنیا آمد، به سبب شغل پدرش که کارمند دولت بود به مدت چند سال به ایلام رفتند و زمانی که ۱۴ سال داشت به کرمانشاه برگشتند.
در آن اوان، علیرغم مخالفت پدرش با نوازندگی کردن، به‌ناچار به صورتِ خودخوانده و بی‌بهره‌گیری از استادی جدّی مجبور بوده نواختنِ ویولن را با گوش‌ دادن به نوازندگی‌ هایی که از رادیو پخش می‌شده، فرابگیرد.
سرانجام پدرش به اصرار یکی از آشنایان که علاقهٔ «مجتبی» را به ویولن دیده بود برای او یک ویولن خرید. او پیش از آن مدتی با سنتور برادر بزرگتر تمرین موسیقی کرده بود. پس از خریدن ویولن، چون معلمی‌برای یادگیری ویولن نمی‌یابد، خود با استفاده از آهنگ‌های آن زمان رادیو شروع به یادگیری ویولن می‌کند.

«مجتبی میرزاده» در همان نوجوانی از کرمانشاه به سنندج می‌رود و در آنجا می‌تواند با فراغ خاطر بیشتری به ساز زدن بپردازد. وی در سنندج با ارکستر حسن کامکار (پدر اعضای اصلی گروه کامکارها) همکاری می‌کند و پس از چندی دوباره در سال ۱۳۳۹ به کرمانشاه بازمی‌گردد و در این باره می‌گوید: «من به رادیو کرمانشاه رفتم و صدای ساز من مورد تأیید استادانِ آن زمان قرار گرفت. آهنگ‌های متعددی تنظیم کردم که با صدای «حسن زیرک»، «ابراهیم خوشنوا»، «مرتضی تندر»، «مظهر خالقی» و خیلی‌های دیگر ضبط و پخش شد».
میرزاده در سال ۱۳۴۶ با کسب رتبه سوم آزمون در دانشگاه هنرهای زیبا پذیرفته می‌شود و یک سال بعد هم از آزمون رادیو با تأیید بزرگانی چون مرحومان استادان «علی تجویدی»، «مصطفی کسری»، «حبیب‌الله بدیعی» و «محمد میرنقیبی» سربلند بیرون می‌آید تا بدین ترتیب همکاری خود را با رادیو در تهران آغاز کند».
آهنگسازی استاد «مجتبی میرزاده» برای خوانندگانی چون استاد حسن زیرک (موسیقی کردی)، عزیز شاهرخ (کردی)، پیام عزیزی (موسیقی مقامی‌کردی)، مظهر خالقی (موسیقی کردی)، ملک‌محمد مسعودی (محلی بختیاری)، رضا سقایی (موسیقی لری) و اکبر گلپایانی (موسیقی ایرانی)، حسین خواجه امیری (موسیقی ایرانی)، علیرضا افتخاری (موسیقی ایرانی)، محمدرضا شجریان (موسیقی ایرانی)، همایون کاظمی (اصیل ایرانی)، نادر گلچین (موسیقی ایرانی) ، محمد گلریز (موسیقی انقلابی و دفاع مقدس)، محمد اصفهانی (موسیقی پاپ) ‌بسیاری از خوانندکان کشورمان به یادماندنی است
در تک نوازهای ماندگار  استاد هم می توان به تکنواز کمانچه قطعه ارکستری در آلبوم «گلبانگ دو» با صدای «محمدرضا شجریان» و آهنگسازی حسن یوسف زمانی اشاره کرد.
در نهایت پس از سال ها تلاش و خلق آثار گرانبها در عرصه موسیقی، استاد مجتبی میرزاده در ٢٦ تیر سال ١٣٨٤ در تهران درگذشت.
مستند «زادگاه» را شنبه، یکشنبه و دوشنبه و چهارشنبه به تهیه کنندگی فریده گودرزی ساعت ۲۰:۴۵ روی موج اف ام ردیف ۱۰۶ مگاهرتز از رادیو فرهنگ بشنوید.