برخی می‌گویند صدا، صورت و پوشش این زن باید در کشورش «ثبت ملی» شود و حتی باید در گینس هم ثبت شود. ماهنامه دولتی «چوسان»، چاپ کرهشمالی، می‌نویسد: «وقتی او خبر را اعلام می‌کند، دشمنان ما از ترس به خود می‌لرزند.» پیش از بازنشستگی او چهره‌ای ثابت در تلویزیون بود و رویدادهای روزمره رهبر کرهشمالی را با آب‌وتاب اعلام می‌کرد. به‌طور مثال، دیدار او از آسیاب‌های فولادی، گشت‌وگذار او در زمین‌های کشاورزی یا دیدارهایش از پایگاه نظامی را با لحن حماسی می‌خواند.
«لوسیا بیندینگ» در گزارشی در «نیوس اسکای» می‌نویسد؛ اما مدتی است او در تلویزیون دیده نشده است. گفته می‌شود مجریان جوان‌تری جانشین او شده‌اند؛ چراکه رهبر کرهشمالی به دنبال «نوسازی» در این آخرین کشور کمونیستی است. «اون» رهبر کرهشمالی می‌گوید شعار اصلی او این است: «همپا شدن با قرن جدید و روندهایش.» در همین راستا، صرف‌نظر از درستی یا نادرستی این خبر، پروفسور «کانگ دونگ- وان»، به ABC می‌گوید: «می‌توان گفت که تغییر در این مسیر در تولیدات تلویزیونی نمود یافته است.» این تغییرات همچنین ممکن است منعکس‌کننده این باشد که چگونه مخاطبان کرهشمالی بطور فزاینده‌ای در معرض اطلاعات دنیای خارج از جمله برنامه‌های کره‌جنوبی قرارگرفته‌اند. پروفسور کانگ می‌گوید: «این یعنی سبک خبری خانم هی، در کنار برنامه‌های تلویزیونی مرکزی، دیگر خواهانی در آن‌سوی آب‌ها ندارد.»
بیندینگ، گزارشگر «نیوس اسکای» می‌افزاید: تغییرات اخیر در سبک و روش گویندگی خبر امروزه بیشتر متمرکز بر «مردم» است تا «ایدئولوژی». اگر در گذشته برنامه‌های تلویزیونی بر «رهبر بزرگ» و «دستاوردهای» او اتکا داشت؛ اما امروزه اخبار زنانی را در آرایشگاه‌ها در حال خرید وسایل آرایشی نشان می‌دهد، دانش‌آموزانی را نشان می‌دهد که موبایل‌های جدید در دست دارند و آشپزهایی را به تصویر می‌کشد که در رستوران‌های پیتزافروشی کار می‌کنند.
امروز مجریان تلویزیونی لحن غیررسمی‌تر و محاوره‌ای‌تری دارند و درعین‌حال، از لباس‌های رنگ روشن و به‌روزتری استفاده می‌کنند تا جذابیت بصری هم در مخاطب تقویت شود. افزون بر این، مخاطب داخلی و خارجی هم به‌طرف اخبار کشیده شوند و از آن حالت «هیستریک» تا حدودی خارج شوند. برنامه‌های قبلی به‌گونه‌ای تولید می‌شد که روی برخی محتواها صداگذاری انجام می‌گرفت و به‌ندرت اخبار زنده پخش می‌شد. گزارشگر «نیوس اسکای» بر این باور است که ترکش‌های «نوسازی» رهبر کرهشمالی به رسانه‌های این کشور هم اصابت کرده است.
«درک هاوکینز» هم در گزارشی در واشنگتن‌پست نوشت، روزگاری در مدار ۳۸درجه شمالی ناگهان زمین لرزید و صدای «بوووووم» شنیده شد. لحظاتی نگذشت که زنی با پوششی صورتی بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و روایت ششمین انفجار هسته‌ای کرهشمالی را بدون هیچ توپوقی بیان کرد. او با پوزخندی که بر لب داشت و در پشت او تصاویری از یک دریاچه دیده می‌شد، چنین خبر را خواند: «بمب هیدروژنی‌مان…با موفقیت کامل آزمایش شد.» او یک سرگرمی جذاب برای خارجی‌هاست. خارجی‌ها او را به تمسخر «گردالی پیونگ یانگ» می‌نامند. واشنگتن‌پست بر این باور است که او به‌دلیل صدای پر ابهتی که دارد پیام یک نظام سرکوبگر را به دنیا مخابره می‌کند. «آن چان ایل» یک فراری از کرهشمالی می‌گوید: «هیچ‌کسی مثل مجری صورتی نمی‌تواند اخبار را با آب‌وتاب بخواند. هیچ‌کس ابهت صدای او را ندارد.»
گزارشگر واشنگتن‌پست می‌افزاید که «ری چون- هی» از معدود افرادی است که از تسویه‌های کرهشمالی جان سالم به در برده است. او در طول عمر فعالیت رسانه‌ای خود شاهد بوده که بسیاری از همکارانش اخراج شدند یا تنزل رتبه یافتند یا برای تحصیل مجدد به مراکز آموزشی فرستاده شدند. او پس از بازنشستگی در مصاحبه با یک روزنامه دولتی چینی گفت، تمرکز من اکنون کار کردن در پشت پرده و آموزش نسل جدید مجریان است. با وجود نسل جوان‌تر مجریان اما «ری» هنوز تنها مجری‌ای است که در مواقع حساس از او خواسته می‌شود اخبار حساس را بخواند. بااین‌حال، بی‌بی‌سی بر این باور است که این «کیم جونگ اون» است که شخصا از او می‌خواهد تا پیام‌های مهم را به دنیا مخابره کند.