مهدی آذرمکان مدیر شبکه رادیویی ورزش درباره سیاست‌هایی که باعث ترویج مستندسازی در رادیو می‌شود به مهر گفت: حمایت‌های مالی در واحد طرح و برنامه‌ریزی سازمان می‌تواند موجب توسعه اقداماتی برای این منظور شود.

وی ادامه داد: تعیین موظفی نیروهای تعهدی سازمان در تولید برنامه‌های مستند نیز قابل بازنگری است و البته اینجا فرصتی است که باید از پیگیری معاون محترم صدا در تبدیل وضعیت استخدامی برگزیدگان جشنواره مستند با توجه به عنایت رییس محترم سازمان صداوسیما سپاسگزاری کرد. قطعاً این اقدامات شورآفرین خواهد بود.

مدیر رادیو ورزش برای تقویت جریان مستندسازی در رادیو پیشنهاداتی ارائه کرد و گفت: حرکتی که به واسطه جشنواره مستند پژواک از سال گذشته در رادیو آغاز شده است را باید قدر دانست. جشنواره‌ها یکی از جریان‌های مقوم مستندسازی هستند. البته این ایجاد انگیزه در کنار حمایت‌های مادی و تقویت برآورد تولید و انتخاب زمان پخش مناسب برای آن می‌تواند این جریان را تقویت کند. در حال حاضر هم بخش مهمی از تعهدات شبکه‌ها به ساختار مستند اختصاص دارد که می‌توان با تشکیل کارگروه‌های ویژه در درون شبکه‌ها این تعهدات را کیفی سازی کرد.

وی اضافه کرد: جشنواره‌ها محل جلوه‌گری تولیدات کیفی خواهد بود و هرچه تولیدات کیفی‌تر شوند مخاطب بیشتر به رادیو اقبال خواهد داشت. علاوه بر آن بخش‌های مردمی جشنواره‌ها حضور مخاطبان را در رسانه تسهیل می‌کند و مشارکت آنان را افزایش خواهد داد. چرا که در هر جشنواره ارتباط مخاطبان با رادیو افزایش پیدا می‌کند. همچنین اینگونه جشنواره‌ها با تبلیغات و سهمی که از سبد رسانه کشور به خود اختصاص می‌دهند جایگاه رادیو را در سطوح مختلف کشور ارتقا خواهند داد. به ویژه برای رسانه‌ای همچون رادیو که باید بیشتر دیده شود.

آذرمکان درباره انتظارش از یک مستند رادیویی گفت: اگر یک مستند رادیویی بتواند در کشف یک حقیقت تلاش کند می‌تواند انتظار مخاطب را برآورده سازد. بدیهی است شناخت حقیقت جز با تحقیق و پژوهش میسر نخواهد بود و بنابراین یک مستند رادیویی بدون یک پشتوانه تحقیقی نمی‌تواند انتظار را برآورده سازد.

مدیر شبکه رادیویی ورزش درباره کشف استعدادهای برنامه‌سازی در حوزه مستند رادیویی نیز عنوان کرد: جشنواره‌ها مهم‌ترین ساز و کار برای شناخت استعدادهای برنامه‌سازی هستند، به ویژه اینکه با اضافه شدن بخش مردمی می‌توان دامنه شناخت را گسترش داد و در اقصی نقاط کشور استعدادهای برنامه‌سازی را کشف کرد. البته صرفاً شناخت استعداد کافی نیست بلکه استعداد باید حمایت شود. پیشنهاد می‌کنم بخشی از جوایز جشنواره را حمایت از تولیدات آتی قرار داد.

آذرمکان، کم توجهی به شغل گزارشگری رادیو به عنوان مهم‌ترین عامل تولید یک برنامه مستند را یکی از دلایلی دانست که با مستند در رسانه رادیو کمتر توجه شده و افزود: امروزه افراد علاقمند هستند به جای گزارشگری، گوینده باشند چرا که دستمزد یک گزارشگر بیش از یک گوینده نیست و علاوه بر آن از سختی کار بیشتری هم برخوردار است، بنابراین برنامه‌های خارج از استودیو به تدریج کمرنگ و جای خود را به برنامه‌های استودیو محور داد. برآورد پایین تولید برنامه‌های مستند خود قصه پر غصه‌ای بوده که همچنان هم به نقطه مطلوب نرسیده است‌، هرچند اقدامات امیدوارکننده‌ای در این راستا شکل گرفته است.

درباره تاثیر برگزاری جشنواره‌های رادیویی بر ارتقاء سطح برنامه‌سازی گفت: جشنواره‌ها انگیزه‌بخش و تقویت کننده ظرفیت‌های مغفولی است که در بدنه تولید وجود دارند و به واسطه جشنواره‌ها این قابلیت‌ها بیدار می‌شوند و به ایفای نقش خواهند پرداخت. برگزاری کارگاه‌های آموزشی در حاشیه جشنواره‌ها هم بیانگر این مطلب است که جشنواره صرفاً یک رویداد مهیج نیست بلکه یک فرآیند است که منجر به ارتقا سطح برنامه‌سازی خواهد شد.