Wednesday, 8 May , 2024
امروز : چهارشنبه, ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۳ - 1 ذو القعدة 1445
شناسه خبر : 41481
  پرینتخانه » اخبار تاریخ انتشار : 23 اردیبهشت 1402 - 23:41 |

در ستایش احمد بَرمَر تهیه کننده مخلص رادیو

در ستایش احمد بَرمَر تهیه کننده مخلص رادیو
محمدباقر رضایی نویسنده و فعال رسانه ای که نوشته های آهنگینی درباره مفاخر، مشاهیر و پیشکسوتان رادیو می نویسد، این بار به سراغ تهیه کننده بازنشسته ی رادیو، احمد بَرمَر، رفته است.
به گزارش هنرصدا، درباره موقعیت احمد برمر، همین بس بگوییم که در سالهای گذشته، همیشه او را در کنار مهمانان، مجریان و کارشناسانی قرار می دادند که یا شاعر بودند یا نویسنده و یا استاد در رشته های ادبی. مدیران رادیو می دانستند او از جمله تهیه کنندگانی است که می تواند اهالی ادب را به برنامه های رادیویی جذب و رضایت شان را جلب کند.
او اکنون بازنشسته است، اما هنوز برخی از برنامه های خاص و به ویژه مناسبتی را به عهده اش می گذارند.
نوشته ی آهنگینِ محمدباقر رضایی درباره این پیشکسوت رادیو که به صورت اختصاصی برای هنرصدا ارسال شده است، به شرح زیر است:
وَجیزه برای تهیه کننده بی سر و صدای رادیو ( در هفت پرده )
پرده اول: 
آن الگوی فروتنی و محبت.
آن تجسمِ کارکردن های بی منّت.
آن سَروَر.
آن از همه ی خوبان، بهتر.
آن که درسِ عاشقی را از ” بَر ” بود
و از خیلی ها در تهیه کنندگی ” سر ” بود.
نامش احمد بَرمَر بود
و تهیه کنندگان جوان را پدر بود.
هیچ کس از او ناراحتی و بدی ندید
و حرفِ آزاردهنده و غیرعادی نشِنید.
سر به زیر و حرفه ای و بی ادعا بود
و بی هیچ تظاهری اهلِ دین و دعا بود.
پرده دوم:

خدماتش در رادیو، بی سر و صدا بود
و چیزی که شناختی از آن نداشت، ریا بود.
چنان پرهیزی از خودنمایی داشت،
که گویی اصلاً چنین آدمی در رادیو وجود نداشت!
اوجِ مهربانی و اخلاص و ادب بود
و قلم برای توصیفِ فضایلش در عجب بود.
آنقدر محبت و متانت داشت،
که می شد برای ابراز ارادت به او رغبت داشت.
بارانِ صحت از وجودش می بارید
و برق صداقت از نگاهش می تابید.
پرده سوم:

از توجه نکردن به امثال او باید نالید
و البته به نامِ نیک و مقامِ شامِخشان بالید.
او با بسیاری از بزرگان رادیو برنامه داشت،
ولی هیچ گاه برای مطرح کردنِ خودش برنامه نداشت.
عاقبت هم بی سر و صدا بازنشسته شد
و تجربه هایش را مجبور به بایگانی در حافظه شد.
این روزها اما جمعه ها به رادیو می آید و در می زند
و به برنامه ی قدیمی اش “در ساحت حضور” سر می زند.
پرده چهارم:

دستِ بسیار کسان را در رادیو گرفت،
ولی خودش را هیچ گاه برای دیگران نگرفت.
گوینده های فراوانی را بالا کشاند
و تهیه کننده های جوانی را در جایگاه والا نشاند.
خودش اما همیشه در کناره نشست
و جامِ وسوسه های جلوه کردن را شکست.
انگار به رادیو آمده بود گمنام بمانَد
و نام و خدماتش پنهان بمانَد.
پرده پنجم:

اما همکارانش در رادیو، یادش را همیشه عزیز می دارند.
حمید رضا صحراگرد می گوید: آقای برمر رفیقِ مخلصِ باصفای بی ریای صادق و کم توقع در برنامه سازی!
وحید اسدی اقرار می کند: از احمد جانِ برمر آموختم که بر آنچه با عقل و منطق خودم صحیح می دانم بایستم. سایه عزتش مدید باد.
شهرام گیل آبادی هم معتقد است: احمد برمر باگذشت، صبور و پرکار، گاهی آرام، گاهی ملتهب. برنامه سازی که قابل اطمینان است و راه می رود و می خندد.
تعدادی از همکاران هم نوشته اند:
علیرضا دباغ: برمر ساده ترین و بی شیله پیله ترین تهیه کننده ما بود.

حاج محمد قربانی: برمر انسانِ خیلی خوبیه.
یعنی اسفناک خوبه. بیش از اندازه خوبه.
هم قابل اطمینانه، هم دوست داشتنی.
سعید یوسف نیا: آقای برمر انسانی دوست داشتنی است و به همین علت فراموش کردن ِ او کار بسیار دشواری است. تصویری که از او در ذهنم نقش بسته، تصویر زیبا و جذابی است. انسانی خونگرم، با محبت، فروتن و به شدت علاقه مند به کار در رادیو.
یوسف رحیمی: آقای برمر تو کار وسواسش بالاست. سعی می کنه دل همه رو به دست بیاره. با کار شوخی نداره. خیلی هم اهلِ شستشوی دست و تمیزیه! با نسل جوان هم خوب و زود ارتباط برقرار می کنه. در ضمن، چای رو هر چقدر هم داغ باشه، باز با مایکروفر داغترش می کنه!
رضا خضرایی: احمد برمر مَردِ خدا، رفیقی ۲۷ ساله، همراه و همدل و همراز، مهربان و سرشار از محبت و بسیار صبور.
به دوستیش افتخار می کنم.
باقر معلم: برمر، مرد روزهای روزه و شبهای نیایش و دعا. مرد ویژه برنامه های سحرِ رادیو. همیشه اش بخیر.
اکبر کتابدار: احمد برمر کارمند نیست، عاشق است. کار نمی کند، عشق می ورزد. کافی است با او همکاری کنی تا معنای عشق را دریابی.
هادی ماهر: آقای برمر در اولین برخوردش با آدمها صمیمیت و گفتار و کردارش آنقدر بی تکلف است که انگار سالها ” بچه محل ” ات بوده و او را می شناختی. جدیت در کار و عیارِ صمیمیت در رفتارش آنقدر بالاست که همیشه دوست داری ساعتها با او در استودیو کار کنی.
پرده ششم:
همکاران دیگر هم درباره اش اینطور گفته اند:
الهام شوقی: آقای برمر، آدمی است همیشه محترم و همیشه همراه. روزی نبوده که ایشون رو اخم کرده و بدخلق ببینم.
جمشید جم: احمد برمر، رفیق سالهای دور.
آرام و متین و علاقه مند به کار.
یدالله ثقفی: حاج احمد برمر، مردی با عطر رزمندگان عرصه فرهنگِ قرآن و عترتِ رسول خدا (ص)
رضا قربانی دامغانی: آقای برمر کسی است که شما می توانی همه زندگی، مال، حیثیت و آبرویت را با خیال راحت پیش او امانت بگذاری. مشاور خوبی هم هست و اینطور آدمها در این روزگار، کم پیدا می شود.
بهروز رضوی: احمد برمر در کارش بسیار جدی است. برنامه برایش همیشه در اولویت است و هیچ چیز دیگر بر آن رجحان ندارد.
عوامل برنامه، همراهی با او را قدر می دانند.
فاطمه نصرآبادی: آقای برمر با سواد و دانش لازم، منظم و دقیق، و البته آرام و متین، همیشه مایه ی افتخار رسانه بوده. من بسیار از ایشان آموختم.
لیلا میرمحمدیِ آذر: آقای برمر یک معلم دلسوز است که به واقع روز معلم را باید با شوق به جنابشان تبریک گفت. من و شاگردان زیادی از او درس گرفته ایم و تا ابد، عنوان شاگردی اش را به دوش می کشیم.
هومن عرب شیرازی: چند سال به عنوان گزارشگر در خدمت استاد برمر بودم. آنقدر سرِ برنامه انرژی خرج می کرد که در انتها، حال و رمقی برایش باقی نمی ماند.
میثم کطاییان: آقای برمر فردی است با متانت در رفتار، امانت دار در گفتار و خیرخواه و بدون حاشیه.

حماد خزایی: آقای برمر بسیار کاربلد و متعهد است و همیشه مثل پدری مهربان در کنار بچه های تازه کار بوده.
نوشین رهگذر: جناب برمر تهیه کننده ی خوش ذوق و صبوری است که همیشه در هر شرایطی پای شرفش، دینش و وظیفه ای که به او واگذار شده، ایستاده. مرد باغیرتی که ادب و احترام و تواضع، با نام او معنا گرفته!
علیرضا مبینی: آقای برمر، مرد جدی، مومن و دوست داشتنی.
زهرا صفائیان: در مورد آقای برمر نمی دونم چی بگم. بسیار مودّبه. وقتی هم از چیزی خوشش نمی اومد، سکوتِ معناداری می کرد!
محمدِ حسینیِ باغسنگانی: آقای برمر همدل و روشن. آدمِ دوست داشتنیِ رادیو. کسی که همیشه به فکر مناسبت هاست. جستجوگرِ روزها و ایام و خوشبوکننده ی ساعتها و نغمه ها. همکاری خوش فکر از ساختمانِ ارگِ رادیو تا روزگار اکنون.
پریچهر بهروان: من هیچ وقت با آقای برمر کار نکردم و ارتباطم همیشه در حد سلام و علیک در راهروهای رادیو بوده. خدا حفظشون کنه!
آوید بزرگی: جناب برمر از نسل خاکی های بی نقابند. همان گونه که می نمایند، همانند.

تواضع و فروتنی شان در تمام سالیانی که سعادت آشنایی با ایشان را داشتم ستودنی و آموختنی بوده و هست.
مجتبی حیدری: استاد برمر، مردی با سعه صدرِ بسیار، که کاستی های منِ کم تجربه را همواره در خلوت و نه در حضور دیگران، و احیاناً اگر نقطه قوتی بود، به نحوی بیان کرد که باعث افزایش انگیزه شد.
حجت الاسلام کاوه: آقای برمر از تهیه کنندگان ارشد رادیو، بسیار متعهد و ارزشی و مومن و دارای سواد رسانه ایِ بالا و مایه مباهات رادیویی هاست.
سعید خلیل نژاد: طی ۲۲ سال گذشته که در محضر استاد برمر فعالیت کرده ام ایشان را انسانی دلسوز برای عواملش، بسیار منظم و حساس در کار و خیلی پیگیر برای تهیه برنامه دیده ام.
پرده هفتم:
خدا نگهدارش باشد که رفیق بود،
شفیق بود،
دقیق بود،
عمیق بود
و ملقب به” استادِ تحقیق” بود.

آمین یا رب العالمین
محمدباقر رضایی نویسنده و فعال رسانه
اردیبهشت ۱۴۰۲
به اشتراک بگذارید

*

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.