محمد سلیمی از مجریان پرشور تلویزیون است که مخاطبان رسانه قطعا با چهره و اجراهای خوب او آشنا هستند. سلیمی بسیار صریح ،خوش برخورد، خاکی و مثل اجراهایش دلنشین ، صمیمی و خودمانی است.

مجله پیشخوان گفتگویی با محمد سلیمی انجام داده است که در ادامه می خوانید:

محمدسلیمی یک فرزند رسانه و عاشق خلق و خلاقیت!

۲۹دی۱۳۶۲ درتهران به دنیا آمدم و فارغ التحصیل ارتباطات-روابط عمومی هستم .

 اوایل دهه ۸۰ با پخش زنده های شبکه یک آغاز به کار کردم .

ابتدا با سیمای خانواده ، آفتاب شرقی و ویژه برنامه های سال تحویل یا ماه رمضان و این روزها  با برنامه های مرتبط با کسب کارهای نو ، کارآفرینی و البته  مدو سبک زندگی هر کدام با یک طیف مخاطب.

از نوجوانی من عاشق شعر و موسیقی بودم . از جلسات شعر آن سالها به موسیقی و اواز کلاسیک در گروه امیدیوسفی رسیدم .

 در ریل هنری موسیقی با گزینش دوره بازیگری پذیرفته و نزد میکاییل شهرستانی، داریوش ارجمند،اصغرهمت، محمدصالح علا، قطب الدین صادقی، ابوالفضل جلیلی، دکتر خاکی و… باعشق شاگردی ها کردم و بعد مجری شدم.

مجری بودن هنر و تکنیک چند گانه ای را می طلبد. چیزی شبیه کارگردانی سینما! شما از سلفژ و مهارت های صدا تا شعر ، ادب و نویسندگی ، از بازیگری تا ارتباطات باید بلد راه باشی تا در جایگاه مجری در صنفت مقبول و توسط مردم پذیرفته شوی.

خلاصه همه چیز قدم به قدم و آرام آرام برایم شکل گرفت.

در فیلم آسمان بالای سر نوید نیکخواه آزاد بازی و نمایشنامه پسران آفتاب را کار کردم اما اساسا ترجیح خودم و برنامه سازان وحتی برنامه گزاران برنامه های خاص صحنه ای یا جشنواره ای هم مجری -بازیگری ام بوده و هست.

با توکل به خدا اولین فیلم کوتاه رسمی ام را با نام  بی شناسنامه کارگردانی و تهیه کرده ام  با فیلمنامه و مشاوره پروژه سینا قویدل و حمایت اپراتور تلفن همراه آریانا.

همزمان هم در پیش تولید مجموعه برنامه ای با قالب گفتگو محور،  تاک شوای شبانه برای تلویزیون هم هستیم.

علاقه قلبی من هر تولید محصول یا محتوای هنری و رسانه ای در حوزه سبک زندگی و البته دنیای اینده است.

در همین راستا امسال سومین نمایشگاه حجم گرایی در مد را با رویکردی رو به آینده زندگی انسان امروز خواهم داشت.

از طرفی هم بعد از کتابهای کبیسه ، دلنوشته های روبه ماه و هبوط تا ملکوت، کتاب جدیدی هم که مجموعه جدید اشعار موج نو و سپید است به همراه دکلمه (کتاب صوتی) و گزینش جانانه و ویراستاری میثم یوسفی عزیز در پیش دارم.

از سال ۹۹ هم جریانی را با همکاری سماوا آغاز کردیم ، در حال حاضر به عنوان مشاور در کنار مهندس محسن نادری تعامل خوبی بین هنرمندان وکتاب صوتی دوستان داریم و آن گویندگی کتابهای صوتی بود.

کتابهای محفل فیلسوفان خاموش ،خاطرات یک الاغ ، من نوکر بابانیستم و… را تا سال گذشته خواندم و امسال هم کتاب صوتی آقای پروفسور-خاطرات برانکو را آماده پخش دارم.

اجرای برنامه تازه شو ، سه سال تا سال ۱۳۹۹  از شبکه دو سیما.

مخاطب عام با گرایش جوان بود و شکر خدا به درستی مقبول مخاطب قرار گرفت.

در تازه شو تمام تلاشم بر این بود تا حرف و دغدغه ام زندگی امروز جوان و مردم جامعه باشد . زمانی که مخاطب خود را در اینه رسانه ببیند آن وقت رسانه رسانا می شود و بیننده وقت می گذارد برای تماشا.

حال مردم را بپرسیم ، مردم را ببینیم ، مردم را بفهمیم و مردم را نشان بدهیم.

برایم همیشه اصل از حاشیه و مغز از پوسته مهمتر است.

وقت برای دنبال کردن حاشیه دیگران و خدای نکرده حاشیه سازی و با ترفند ساختگی جلب نظر کردن نمی گذارم.

حرف واقعی و تازه زد. روتین کشنده است. تکرار، آفت گفتگوی دونفره است؛ حال چه در انتخاب مهمان ، چه در محتوا ، مدلاسیون سوالات و محتواگردانی و چه در دکور و فضاسازی.

هنرمند اگر دغدغه دیده شدن نداشته باشد هنرمند نیست.

نقاش در گالری ، بازیگر در صحنه ، نویسنده در کتابش، کتابخانه و کتابفروشی و مجری در رسانه . چه فرقی می کند؟  اگر مردم و مخاطب خاص یا عامت تورا نبینند ، تو هنرمند خانگی یا فیلسوف تنهایی خواهی بود.

هنوز حس ورق زدن روزنامه و مجله و بوی کاغذ اخبار را دوست دارم اما زندگی امروز ما را دارد با خود به ذوق و ذائقه دیجیتالی فرا می خواند.  رسانه ها را جهت دار دنبال نمی کنم و چندصدایی اخبار را رصد می کنم . به مجله پیشخوان هم سالهاست اشتیاق دارم و با شوق دنبالتان می کنم.

وقتی منبع موثق و پایگاه رسمی انتشار خبر ناپیدی یا ضعیف می شود ، زمانی که رسانه های مادر و اصلی در مورد هر جریان یا رویدادی سکوت یا خاموش می شوند آنجا شایعه سربلند می کند و خودش را بعنوان خبر جا می زند.

برخی کارشناسان ارتباطات و رسانه طی پژوهشی به این نکته مهم رسیده اند که سرعت پخش شایعه در ایران تا موارد قابل توجهی از پخش خبر در حال سبقت است. در شبکه های اجتماعی گاهی بنگاه های غیر رسمی هستند که به دلیل آنکه بسیار از دیگر رسانه های رسمی به مخاطب نزدیکتر و بسیار فراگیرترند درصد خطا ها بالا و اگر مخاطب سواد رسانه ای و قدرت تمیز و آنالیز دقیق نداشته باشد شایعه را به جای خبر می پذیرد و آنرا حتی به غلط به سرعت به اشتراک می گذارد.

رویدادهای مرتبط رسانه ای ، فرهنگی و اجتماعی اولویت ام هستند.

از ساده ترین چیز یعنی تاریخ تولدم که درستش بیست و نهم دی است تا اینکه باانتشار عکس یگانه ، خواهرزاده جانم در شبکه های اجتماعی برخی خبر فرزند دار بودن ام را کار کردند درصورتیکه مجرد بوده و هستم و حتی تا این لحظه یکبار هم خواستگاری نرفته ام. (باخنده )

چند بار هم در سالهای دورو نزدیک دروغهای سیزده لوس و عجیبی برایم ساختند یکی از انها غرق شدنم در دریا بود و سالهاپیش از فیسبوک پخش شده بود.

ما ملتی اهل ادب و اخلاق محوریم اما میبینم و میبینید که اخلاق برای برخی تبدیل به شعر و شعار شده است. نقابی از دورویی ها و ناخالصی ها در روابط خانوادگی و احساسی تا دوستانه و بین کسب و کارها تا دلتان بخواهد. بگذریم ! (خنده تلخ)

سروش کودکان و کیهان بچه ها دو مجله محبوب من بودند و هنوز ارشیو ان سالها را دارم.

در کنار اجرای تلویزیونی و اساسا مدیریت رسانه ها، کارگردانی سینما برنامه جدی آینده نزدیک ام است.

خدا تنها عشق من است. برای او که باشی و هست و نیستت به نام عشق که باشد و بماند همه چیز سر جایش قرار می گیرد. هرروز و هرشب شاکر هستم و در خودم زمزمه دائمی دارم : تاتوانی خودباش!

در اوج کرونا در خانه ماندم اما فرصت سازی کردم و بسیار در برنامه ریزی دقیقتر شدم. از مطالعه به روال همیشگی سالهای گدشته و مدل زیستم غافل نشدم تا حدی که الان واقعا مالک یک کارخانه تولید ایده و ساخت و پخش بزرگ هستم! بزرگترین دارایی ما قدرت خلق است و ارزش آن به تماشایی شدن آن. برای تک تک آنها نقشه راه نوشته ام.

تصمیم دارم در کنار مدیریت های رسانه ای و  مشاوره هایی که به کسب و کارها می دهم از امسال به جای کارآفرین بودن راه آفرین باشم.

این شغل هم کاری نوست که نتایجش را انشالله خواهید و خواهیم دید.

رهبر ارکستر و از طرفی شعبده بازی جهانی !  اما حالا هر دو !

چون مجری یک رهبر محتواگردان رسانه ای و یک جادوگر شیرین بیان است در قابی جادویی .

بکوشم تا برای نگاه ارزشمند مردم شریفمان و ارتقای سبک زندگی مردم عزیزم بجوشم .

 بیش از ده سال پیش ، روزی در یکی از اولین مصاحبه هایم گفتم : هرکی فکر کنه آخرشه ، آخرشه!

و این همه ی سبک زیست من است تا مبادا روزی در هر کاری فکر کنم به آخرین پله موفقیت رسیده ام و تمام ، خیر! روی پله و نردبان محدودی اصلا قدم نمیزنم بلکه همیشه روبه جلو و بالا می روم تا خود بینهایت. به جای موفقیت باید دستاورد داشت و مثل عشق مقصد بی نهایت باشد. بدون نقطه پایان.